ADET
Tabii ki ölümü çok düşündüm Tabii ki ölümü anlayarak yaşlandım İyi ki güzelliğin sonunu önceden bilmedim İyi ki ayrılığın acısıyla donandı kalbim Melankoli, bir soğuk pencerenin pervazına Hayal ipliğiyle dikilmiş sapsarı bir bozkırdı Melankoli bütün kızlardan kaçan Taşralı bir mahcubiyetti Tabii ki eşikleri anladım Odayı da sokağı da aynı hayranlıkla sevdim İyi ki can sıkıntısı yazmanın kapılarını açtı Yalnızlığı sevecek kadar çok kitap okudum iyi ki Güzel dostlarım oldu ama hep tenha yürüdüm Ölülerimle konuşacak yaşlara geldim.
Ben görsem ne, görmesem ne Kandil sönecek bir gün Ama dünyamızda ateş böcekleri Hep yanacak.
Internet Explorer tarayıcısının 9.0 ve daha eski sürümlerini desteklememekteyiz. Web sitemizi doğru görüntüleyebilmek için tarayıcınızı güncelleyebilirsiniz, güncelleyemiyorsanız başka bir tarayıcıyı ücretsiz yükleyebilirsiniz.